Απόκριες! Μάγισσες; Κάτι πολύ καλύτερο

Στο Ημέρα των Αγίων Πάντων χαιρόμαστε και μεταχειριζόμαστε εκείνους που έχουν πεθάνει με τη χάρη του Θεού και βρίσκονται ήδη στον ουρανό. Για τους νεκρούς, προσευχόμαστε για όσους βρίσκονται ακόμη στο καθαρτήριο, ώστε να εξαγνιστούν το συντομότερο δυνατό και να απολαύσουν την ουράνια δόξα.

Γιορτές για προβληματισμό

Μας καλεί να σκεφτούμε το μυστήριο του θανάτου - το οποίο ο ίδιος ο Ιησούς θέλησε να αναλάβει για να μπορέσουμε να το ξεπεράσουμε - και το τελικό πεπρωμένο της ζωής μας: να πετύχουμε την απόλυτη ευτυχία για την οποία μας φτιάξατεΗ ενδεχόμενη αποτυχία της κόλασης ή η "επιστροφή" του καθαρτηρίου, αφού εξαγνιστεί δεόντως.

Η κοινωνία των Αγίων

Και στο επίκεντρο αυτής της γιορτής είναι η πίστη στην κοινωνία των αγίων που ομολογούμε στο τέλος του Συμβόλου της Πίστεως. "Εφόσον όλοι οι πιστοί αποτελούν ένα σώμα, το καλό του ενός μεταδίδεται στους άλλους..... Επομένως, είναι απαραίτητο να πιστεύουμε ότι υπάρχει κοινωνία αγαθών στην Εκκλησία.. Αλλά το πιο σημαντικό μέλος είναι ο Χριστός, αφού Αυτός είναι η κεφαλή... Έτσι το αγαθό του Χριστού μεταδίδεται σε όλα τα μέλη, και αυτή η επικοινωνία γίνεται με τα μυστήρια της Εκκλησίας" (Άγιος Θωμάς, συμβολ. 10) (Κατήχηση, 947). Δεν είμαστε ποτέ μόνοι, ο Ιησούς Χριστός και όλοι οι αδελφοί μας στην πίστη μας συνοδεύουν και μας στηρίζουν.

Στην πρώτη κοινότητα της Ιερουσαλήμ, οι μαθητές επέμεναν στη διδασκαλία των αποστόλων, η κοινωνίατο σπάσιμο του ψωμιού και τις προσευχές (Πράξεις 2, 42). Κοινωνία στην πίστη: Η πίστη των πιστών είναι η πίστη της Εκκλησίας που παραλήφθηκε από τους Αποστόλους, ένας θησαυρός της ζωής που εμπλουτίζεται όταν μοιράζεται (Κατήχηση, 949).

Το πλήθος εκείνων που πίστεψαν ήταν από μία καρδιά και ψυχή, και κανείς δεν θεωρούσε ότι είχε κάτι δικό του, αλλά μοιράζονταν τα πάντα (Πράξεις 4:32). Κοινωνία της φιλανθρωπίαςΣτην "κοινωνία των αγίων" : Στην "κοινωνία των αγίων". κανείς μας δεν ζει για τον εαυτό του, όπως και κανείς μας δεν πεθαίνει για τον εαυτό του. (Ρωμ 14:7). Αν ένα μέλος υποφέρει, όλα τα άλλα υποφέρουν μαζί του. Αν ένα μέλος τιμάται, όλα τα άλλα μοιράζονται τη χαρά του.

Εσείς όμως είστε το σώμα του Χριστού, και κάθε ένας από εσάς είναι μέρος του (Α΄ Κορινθίους 12:26-27). Το ελάχιστο από τα έργα μας που γίνονται με φιλανθρωπία Η αλληλεγγύη μεταξύ όλων των ανθρώπων, ζωντανών και νεκρών, η οποία βασίζεται στην κοινωνία των αγίων, ωφελεί όλους.

Μεσολάβηση των αγίων

Ας βασιστούμε επίσης στη μεσιτεία των αγίων. "Επειδή εκείνοι που βρίσκονται στον ουρανό είναι πιο στενά ενωμένοι με τον Χριστό, εδραιώνουν όλη την Εκκλησία πιο σταθερά στην αγιότητα... δεν παύουν να μεσιτεύουν για μας στον Πατέρα. Παρουσιάζουν, μέσω του ενός Μεσίτη μεταξύ Θεού και ανθρώπου, του Ιησού Χριστού, τα προσόντα που απέκτησαν στη γη... Η αδελφική τους φροντίδα είναι έτσι μεγάλη βοήθεια για την αδυναμία μας" (Βατικανό Β΄, Lumen Gentium 49). Ορισμένοι άγιοι, κοντά στον θάνατό τους, είχαν επίγνωση του μεγάλου καλού που θα μπορούσαν να συνεχίσουν να κάνουν από τον ουρανό: "Μην κλαίτε, θα σας είμαι πιο χρήσιμος μετά τον θάνατό μου και θα σας βοηθήσω πιο αποτελεσματικά απ' ό,τι κατά τη διάρκεια της ζωής μου" (Άγιος Δομίνικος του Guzman, ετοιμοθάνατος, προς τους αδελφούς του, πρβλ. Ιορδάνης της Σαξονίας, lib 43). "Θα περάσω τον ουρανό μου κάνοντας καλό στη γη" (Αγία Τερέζα του Παιδιού Ιησού, verba) (πρβλ. Κατήχηση 956).

Ας επικαλεστούμε ιδιαίτερα τη Μαρία, Μητέρα του Κυρίου και καθρέφτη κάθε αγιότητας. Είθε αυτή, η παναγία, να μας κάνει πιστούς μαθητές του γιου της Ιησού Χριστού, και είθε να πάρει τους νεκρούς του καθαρτηρίου στον ουρανό το συντομότερο δυνατό. Αμήν.