Fundacja CARF

21 września, 20

Artykuły eksperckie

Krzyż, Duch Święty i Kościół

Krzyż Chrystusa był po ludzku porażką i klęską. Ale dla chrześcijan krzyż Chrystusa jest przede wszystkim znakiem zwycięstwa Boga nad złem i tronem Jego królowania, które jest królowaniem miłości. Dlatego Kościół wywyższa krzyż i umieszcza go w swoim sercu, zapraszając nas do kontemplowania go bez lęku.

Lepsze zrozumienie tajemnicy krzyża i chrześcijańskiego sensu cierpienia

Warto zastanowić się, że "tam się urodziliśmy" i tam tkwi nasza siła: w miłości Boga Ojca, w łasce, którą Jezus zdobył dla nas przez swój dar z siebie i w komunii Ducha Świętego (por. 2 Kor 13,14).

Życie wewnętrzne chrześcijanina jest utożsamiane z jego relacją z Chrystusem.. Otóż to życie przechodzi przez Kościół i odwrotnie: nasze życie jest życiem Kościoła, a nasze życie jest życiem Kościoła, a nasze życie jest życiem Kościoła. związek z Kościołem koniecznie przechodzi przez naszą osobistą relację z Chrystusem. W tym ciele Chrystusa wszystkie członki muszą upodobnić się do Chrystusa, "aż ukształtuje się w nich Chrystus" (Gal 4:9).

Dlatego, jak mówi Sobór Watykański II i Katechizm Kościoła Katolickiego, "jesteśmy włączeni w tajemnice Jego życia (...), jesteśmy zjednoczeni z Jego cierpieniami jak ciało z głową". Cierpimy z Nim, aby być z Nim uwielbionym" (Lumen gentium, 7; KKK 793).

Zjednoczeni w Mistycznym Ciele przez Ducha Świętego

Tajemnica Krzyża Chrystusa, a wraz z nią Chrześcijańskie znaczenie cierpieniaDuch Święty, który łączy nas w Mistyczne Ciało (Kościół), oświeca nas. Do tego stopnia, że każdy chrześcijanin powinien kiedyś móc powiedzieć: "W moim ciele dopełniam tego, czego brakuje w cierpieniach Chrystusa dla dobra Jego Ciała, którym jest Kościół" (Kol 1, 24). A wszystko po to, aby towarzyszyć Panu w Jego głębokiej i całkowitej solidarności, która doprowadziła Go do śmierci za nas, w zadośćuczynieniu i ekspiacji za grzechy wszystkich ludzi wszystkich czasów.

Święta Edyta Stein

Żyd, filozof, chrześcijanin, zakonnica, męczennik, mistyk i współpatronka Europy. Uważa, że człowiek w naturalny sposób ucieka przed cierpieniem. Ci, którzy znajdują przyjemność w cierpieniu, mogą to robić tylko w sposób nienaturalny, niezdrowy i destrukcyjny.

I pisze: "Tylko ktoś, kogo duchowe oko jest otwarte na nadnaturalne powiązania wydarzeń na świecie, może pragnąć zadośćuczynienia; ale to jest możliwe tylko u ludzi, w których mieszka Duch Chrystusa, którzy otrzymują Jego życie, moc, znaczenie i prowadzenie jako członkowie głowy" (E.Stein, Werke, XI, L. Gelber i R. Leuven [red.], Druten i Freiburg i. Br.-Basel-Wiedeń 1983).

Z drugiej strony, dodaje, zadośćuczynienie łączy nas bardziej intymnie z Chrystusem, tak jak wspólnota jest głębiej zjednoczona, gdy wszyscy pracują razem, i jak członkowie ciała są coraz mocniej zjednoczeni w ich organicznym współdziałaniu. I z tego wyciąga zaskakująco głęboki wniosek:

Święta Edyta Stein 1

9 sierpnia obchodzone jest święto św. Edyty Stein, której świadectwo nawrócenia z judaizmu na katolicyzm poruszyło tysiące wiernych.

Krzyż i boskie synostwo

Ale ponieważ "bycie jednym z Chrystusem jest naszym szczęściem i bycie jednym z Nim jest naszym błogosławieństwem na ziemi, miłość do krzyża Chrystusa w żaden sposób nie sprzeciwia się radości z naszego boskiego synostwa" (froher Gotteskindschaft). Pomoc w niesieniu krzyża Chrystusa daje silną i czystą radość.A ci, którzy są do tego dopuszczeni i zdolni, budowniczowie Królestwa Bożego, są najprawdziwszymi dziećmi Bożymi (Ibidem).

Jako pieczęć (wzmocnienie i potwierdzenie), że Opus Dei jest naprawdę z Boga i że narodziło się w Kościele i dla służby Kościołowi, św. Josemaría doświadczył w pierwszych latach Dzieła trudności, a jednocześnie światła i pociechy Boże.

Po latach napisał: "Kiedy Pan zadał mi te ciosy, około trzydziestego pierwszego roku, nie rozumiałem. I nagle, pośród tej wielkiej goryczy, te słowa: jesteś moim synem (Ps. II, 7), jesteś Chrystusem. I mogłam tylko powtarzać: Abba, Pater, Abba, Pater, Abba, Abba, Abba, Abba! Teraz widzę to w nowym świetle, jak nowe odkrycie: tak jak się widzi z upływem lat rękę Pana, boską mądrość, Wszechmocnego. Dałeś mi do zrozumienia, Panie, że mieć Krzyż Chrystusa to znaleźć szczęście, radość. A powód - widzę go wyraźniej niż kiedykolwiek - jest następujący: mieć Krzyż to utożsamiać się z Chrystusem, być Chrystusem, a więc być dzieckiem Bożym" (Medytacja, 28 kwietnia 1963, cytowana przez A. de Fuenmayor, V. Gómez-Iglesias i J. L. Illanes, El itinerario jurídico del Opus Dei. Historia y defensa de un carisma, Pamplona 1989, str. 31).

Jezus cierpi za nas. On nosi w sobie wszystkie bóle i grzechy świata. Aby pokonać ogrom zła i jego konsekwencje, idzie na krzyż jako "...".sacramento"Pasja miłości, której Bóg doświadcza w stosunku do nas.

Przekształcanie porażek w zwycięstwa

Jako owoc krzyża i w imieniu Ojca, Jezus daje nam Duch Świętyktóry jednoczy nas w swoim Mistycznym Ciele i daje nam życie, które pochodzi z przebitego Serca. I On zaprasza nas, abyśmy z naszym życiem (jego większą częścią są rzeczy małe i zwykłe), czego brakuje w cierpieniach Chrystusa w i dla tego ciała, które z Nim tworzymy, Kościoła.

Dlatego "tym, co uzdrawia człowieka, nie jest unikanie cierpienia i ucieczka przed bólem, ale umiejętność przyjęcia ucisku, dojrzewania w nim i odnajdywania w nim sensu poprzez zjednoczenie z Chrystusem, który cierpiał z nieskończoną miłością" (Benedykt XVI, Spe salvi, 37).

Dwa lata temu, w święto Podwyższenia Krzyża Świętego, w homilii w Santa Marta (14-IX-2018), Franciszek powiedział, że Krzyż uczy nas tego, że w życiu jest porażka i zwycięstwo.. Musimy umieć tolerować i cierpliwie znosić porażki.

Nawet te, które odpowiadają naszym grzechom ponieważ On zapłacił za nas. "Tolerować je w Nim, prosić o przebaczenie w Nim", ale nigdy nie dać się uwieść temu psu na łańcuchu, jakim jest diabeł. I poradził nam, żebyśmy byli cicho w domu, poświęcilibyśmy 5, 10, 15 minut przed krucyfiksemMały krucyfiks na różańcu: proszę spojrzeć na niego, ponieważ jest to z pewnością znak porażki, który prowokuje prześladowania, ale jest to również "Nasz znak zwycięstwa, ponieważ Bóg tam zwyciężył".

Wtedy możemy zamienić (nasze) porażki w (Boże) zwycięstwa.

Pan Ramiro Pellitero Iglesias
Profesor teologii pastoralnej
Wydział Teologiczny
Uniwersytet Nawarry

Publikacja w "Kościół i nowa ewangelizacja".

Proszę dzielić się uśmiechem Boga na ziemi.

Przypisujemy Państwa darowiznę do konkretnego księdza diecezjalnego, seminarzysty lub zakonnika, aby mogli Państwo poznać jego historię i modlić się za niego z imienia i nazwiska.
WPŁAĆ TERAZ
WPŁAĆ TERAZ